Jak będą wyglądać kolejne igrzyska?

Cały świat żyje igrzyskami w Paryżu! I to nie tylko sportową rywalizacją. Oczywiście mam na myśli przede wszystkim samo otwarcie i kontrowersje wokół turnieju bokserskiego kobiet. Mniejsza o szczegóły, wszyscy bowiem wiemy, że są to wydarzenia, które musiały wzbudzić emocje.

Skąd się wziął problem? Otóż ludzkość wyraźnie podzieliła się na tradycjonalistów i „oświeconych”. I wydaje się to być nieodwracalne. Wg pierwszych istnieje naturalny porządek świata, a odstępstwa są jego zakłóceniami. Postępowa reszta twierdzi, że zmiany (efekt naszych działań) to sedno sprawy i je akceptuje. Wszelkie spory spełzną chyba na niczym, choć całkiem niedawno takie kwestie starano się rozwiązywać.

Pamiętacie ten przypadek? https://pl.wikipedia.org/wiki/Caster_Semenya. Wtedy jeszcze walczono ze zjawiskiem, teraz mamy lawinę przypadków. Moim zdaniem są to zaburzenia płciowe i tak naprawdę nie wiemy co z tym zrobić! Także w sporcie, w którym osiągnięcia są wymierne i płeć pełni tu fundamentalną rolę. Wygląda na to, że tradycjonaliści przegrają. Dlaczego?  

Popatrzmy na standardy edukacji seksualnej wg WHO…

Oto wybrane zalecenia dostosowane do grup wiekowych:

0-4 lata – przekaż informacje na temat radości i przyjemności dotykania własnego ciała oraz masturbacji w okresie wczesnego dzieciństwa; pomóż dziecku rozwijać świadomość, że związki są różnorodne; pomóż dziecku rozwijać pozytywne nastawienie wobec różnych stylów życia;

4-6 lat – nadal przekazuj informacje na temat radości i przyjemności dotykania własnego ciała, masturbacji w okresie wczesnego dzieciństwa; przekaż informacje na temat różnych koncepcji rodziny; pomóż dziecku rozwijać szacunek dla różnych norm związanych z seksualnością;

6-9 lat – przekaż informacje na temat wyborów dotyczących rodzicielstwa i ciąży, płodności, adopcji;

przekaż informacje na temat różnych metod antykoncepcji; pomóż dziecku rozwijać zrozumienie pojęcia akceptowalne współżycie/seks (za zgodą obu osób); przekaż informacje na temat seksualnych praw dzieci; pomóż dziecku rozwijać szacunek wobec różnych stylów życia, wartości i norm;

9-12 lat – przekaż informacje na temat przyjemności, masturbacji i orgazmu; przekaż informacje na temat różnych metod antykoncepcji i jej stosowania, mitów dotyczących antykoncepcji; przekaż informacje na temat doradztwa w zakresie antykoncepcji; naucz skutecznego stosowania prezerwatyw i środków antykoncepcyjnych; naucz uzyskiwania środków antykoncepcji; przekaż informacje na temat przyjaźni i miłości wobec osób tej samej płci; naucz odmowy niechcianych doświadczeń seksualnych; przekaż informacje na temat różnic pomiędzy tożsamością płciową i płcią biologiczną; pomóż dziecku rozwijać akceptację, szacunek i rozumienie różnorodności dotyczącej seksualności i orientacji seksualnych; pomóż dziecku rozwijać zrozumienie i akceptację dla zmian i różnic dotyczących ciała (rozmiary i kształt penisa, piersi i sromu mogą być różne);

12-15 lat – przekaż informacje na temat tożsamości płciowej i orientacji seksualnej, włączając w to homoseksualizm i coming out (ujawnianie się); naucz umiejętności negocjowania i komunikowania się w celu uprawiania bezpiecznego i przyjemnego seksu; pomóż dziecku rozwijać krytyczne podejście do norm kulturowych/religijnych w odniesieniu do ciąży, rodzicielstwa itp.; przekaż informacje na temat praw seksualnych. https://www.bzga-whocc.de/en/publications/standards-for-sexuality-education/

I na niektórych autorów tego „dzieła”…

Jednym z autorów jest Sanderijn van der Doef – holenderska propagatorka homoseksualizmu i autorka książki „Out” o homoseksualizmie dla dzieci i młodzieży. Książka mówi o pierwszych erotycznych doświadczeniach gejowskich i lesbijskich, masturbacji, „bezpiecznym seksie” i perwersyjnych aktach seksualnych. Kolejnym autorem jest Daniel Kunz, który zaleca m.in.: Kiedy dzieci masturbują się przy innych osobach w pomieszczeniu, rodzice nie powinni im zabraniać, ale powiedzieć, żeby poszły to robić do swojego pokoju lub kącika zabaw. W żadnym wypadku nie wolno zabraniać tych pięknych uczuć. Kunz pracował dla organizacji Pro Familia odpowiedzialnej za wdrażanie „edukacji” seksualnej w Niemczech. W latach 1980. i 1990. na łamach pisma wydawanego przez Pro Familia publikowano artykuły, które akceptowały i usprawiedliwiały seks dorosłych z dziećmi.Jednym z autorów tych publikacji był praktykujący homoseksualista Rudiger Lautmann, niemiecki „uczony” związany z ruchem LGBT, autor książki o pedofilii pt. „Przyjemność z dzieckiem”.

W 2005 r. wziął „ślub” ze swoim partnerem. W swoich artykułach próbował dowodzić różnicy pomiędzy gwałtem na dziecku a pedofilią. Apelował aby wyraźnie oddzielać wykorzystywanie seksualne dziecka od dobrowolnych kontaktów seksualnych dzieci z osobami dorosłymi.

 Na łamach magazynu Pro Familia pisał: Prawdziwy pedofil postępuje wobec dziecka nadzwyczaj ostrożnie, a szkodliwość dla dziecka jest w takich wypadkach bardzo wątpliwa. Argumentował również, że istnieje coś takiego, jak „naturalna harmonia woli” pomiędzy dorosłymi i dziećmi.

„Edukatorzy” seksualni i homoseksualiści tworzą rozmaite organizacje, których celem jest „niesienie pomocy” dzieciom w postaci „edukacji seksualnej” oraz zajęć o „tolerancji”, „równości” i „dyskryminacji”. To oczywiście jedynie przykrywka. Prawdziwym celem tych działań jest uzyskanie dostępu do dzieci.  Chodzi o oswojenie najmłodszego pokolenia z patologiami seksualnymi i politycznymi celami lobby LGBT. Czy po to, aby doprowadzić do adopcji dzieci przez homoseksualistów, pedofilów i deprawatorów? Standardy Edukacji Seksualnej WHO i oparte na nich zajęcia są propagowane przez środowiska, których ostatecznym celem jest oswojenie całego społeczeństwa z patologiami seksualnymi.

I gdyby to wszystko wcześniej wdrożyli nie było by teraz tyle hałasu?!

Może jeszcze jedno: Art. 14 Karty Praw Podstawowych UE mówi o prawie rodziców do zapewnienia wychowania i nauczania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami religijnymi, filozoficznymi i pedagogicznymi. Ale kto by tam się przejmował takimi głupstwami. Nie takie numery w Brukseli wykręcano!

Dodaj komentarz

Blog na WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.

Do góry ↑